statystycznych GUS. Punktem wyjścia jest zatem klasyfikacja zastana, której nie można ex post przeszeregować nie zniekształcając zebranych informacji. Jest przeto rzeczą niezwykle korzystną, że obowiązująca w latach 1970-1986 w statystyce państwowej klasyfikacja nie odbiega w zasadzie od postulowanego wyżej modelu grupowania, co jest skądinąd zrozumiałe, skoro autorami założeń do klasyfikacji byli socjologowie.<br><br>Udział wyodrębnionych kategorii społeczno-zawodowych w strukturze samobójstw można rozpatrywać posługując się współczynnikiem określającym proporcje udziału samobójców w poszczególnych grupach społeczno-zawodowych. Jest on przeliczany na odpowiednią liczbę osób danej grupy (ten powszechnie przyjęty wskaźnik zastosowano w tej książce w odniesieniu do polskich i światowych informacji dotyczących struktury