Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
to co podobne, słychać to nawet w obu słowach. Ale jak podobne? Pod jakim względem? Ile tu klasyfikacyjnych możliwości... Cieszy nas jednak także różnica. Ale nie każda. Czasem do bujnej, urozmaiconej całości dość wprowadzić jeden składnik, aby ta całość straciła spoistość, przestała być całością. Więc różnice także trzeba ważyć, porządkować, klasyfikować... Mówiąc krótko: bezmierny chaos świata stara się człowiek poskromić - o ile możliwe! - ujmując go w zapamiętywalne formy. Formy zmysłowe, werbalne, gestyczne, społeczne, jakie się tylko da. Przedstawi to później Gombrowicz w Kosmosie pod postacią nieudanego śledztwa, któremu oddaje się bohater, ciągle niepewny, czy ślady i oznaki, które odkrywa, powstały za
to co podobne, słychać to nawet w obu słowach. Ale jak podobne? Pod jakim względem? Ile tu klasyfikacyjnych możliwości... Cieszy nas jednak także różnica. Ale nie każda. Czasem do bujnej, urozmaiconej całości dość wprowadzić jeden składnik, aby ta całość straciła spoistość, przestała być całością. Więc różnice także trzeba ważyć, porządkować, klasyfikować... Mówiąc krótko: bezmierny chaos świata stara się człowiek poskromić - o ile możliwe! - ujmując go w zapamiętywalne formy. Formy zmysłowe, werbalne, gestyczne, społeczne, jakie się tylko da. Przedstawi to później Gombrowicz w Kosmosie pod postacią nieudanego śledztwa, któremu oddaje się bohater, ciągle niepewny, czy ślady i oznaki, które odkrywa, powstały za
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego