gorliwi przedstawiciele Kościoła są nieufni wobec sfery ekonomii. "Po<br>co się zajmować sprawami tego świata?" - powiadają. "Mamy ważniejsze<br>zadanie: głoszenie Ewangelii. Po co trwonić i czas i energię, ryzykując<br>nie tylko rozcieńczenie, ale zeświecczenie chrześcijaństwa?"<br> Zarówno za jedną, jak i za drugą postawą stoją naprawdę poważne<br>racje. Istnieje zarówno niebezpieczeństwo klerykalizacji ekonomii, jak<br>i wyprzedawania chrześcijaństwa na wolnym rynku. Warto więc popróbować<br>duszpasterskiej (!) refleksji nad wolnorynkową gospodarką (jako księdza<br>nie interesuje mnie ekonomia per se, a jedynie quoad nos, by użyć<br>tomistycznych dystynkcji). Sądzę bowiem, że taka refleksja w Polsce lat<br>dziewięćdziesiątych jest bardzo potrzebna. I to co najmniej z trzech