przebierańców, choć i towarzystwo Nel miało swoje ale, to ona, a nie ja, była tu w prawie, ja tylko na wskroś nieważnie w tej sytuacji byłem jej mężem, okoliczność marginesowa i nawet ośmieszająca, skoro nawet wóz (jej wóz), prowadziła ona, a nie ja.<br>Chłopak po zdjęciu wiatrówki i przyczesaniu niesfornej knajackiej czupryny okazał się charakteryzatorką, miała ona orientalną urodę podkreśloną dość wyraźnym wąsikiem, obserwowałem w lustrze jej bezwstydnie świadome palce, wiedzące natychmiast o twarzy Nel wszystko, wszystko, obserwowałem i samą Nel, odchodzącą z minuty na minutę coraz dalej ode mnie, od naszego małżeństwa przez nieobliczalne, fantastyczne przemienienie, przez niespodziewaną ucieczkę w