do Wielkiego Ducha. O pomoc w złożeniu ofiary poprosił swego przybranego brata imieniem Skaczący Bawół. Ostrym jak brzytwa nożem zaczął on w równych odstępach nacinać skórę Ta-Tan-Ka-Yo-Tan-Ka od nadgarstków aż po barki i szydłem przepychać przez nią rzemienie. Pięćdziesiąt ran obficie broczących krwią stworzyło "szkarłatny koc" ofiarowany Wakan Tanka. W czasie tej bolesnej operacji twarz wielkiego szamana nawet nie drgnęła. Pochłonięty inwokacjami kierowanymi do duchów, nie odczuwał bólu, a poza tym - jako prawdziwy Indianin - nie mógł przecież ujawnić żadnej słabości wobec swych braci. Przywiązany skórzanymi pasami przewleczonymi pod naciętą skórą do pala zakończonego symbolem słońca, czyli