Więc czasem znowu pragnęłam go "pocieszyć" <br>i "rozweselić", tak jak ta dziewczynka z zabawy z mamą. <br>Ale nie wiedziałam, jak się do tego zabrać. <br><br>Pewnego razu panna Maria, moja nauczycielka, kazała mi napisać <br>ćwiczenie pt. "Mój tatuś". Napisałam: "Mój <br>tatuś jest bardzo dobry. Bardzo go kocham i on mnie bardzo <br>kocha, i nigdy go nie ma w domu". I to było naprawdę <br>wszystko, co wiedziałam o swoim ojcu. <br><br>Kiedy byłam malutka i słyszałam przed obiadem mocny <br>i energiczny dzwonek ojca, wybiegałam prędko do przedpokoju, <br>a on podnosił mnie w górę i wołał: <br><br>- Hop! Moja duża córeczka! <br><br>A potem pytał mnie wesoło