skrzydle pospólstwo - tysiąc łachmaniarzy i parobczaków bezładną kupą pociągnęło za rodowymi. Tu już nie było żadnej broni lepszej niż tęgi drąg i mało kto miał na sobie mocniejszą osłonę niźli kawałek futra.<br>Żołnierze Gniazda nie drgnęli nawet, tylko gońcy biegali z rozkazami. Stojący w pierwszym szeregu oltomarscy łucznicy sięgnęli do kołczanów, reszta wojowników mocniej chwyciła drzewca włóczni.<br>Tyraliera powstańców zbliżała się powoli. Stojąca na podwyższeniu Toszi dostrzec już mogła rodowe znaki na proporcach, rozróżnić kolorowe malunki na kaftanach i barwy, jakimi członkowie poszczególnych klanów ozdobili sobie przed bitwą brody. Gestem ręki przywołała jednego z gońców. Pochyliła się nad nim, wydała rozkazy