układu n cząstek jest liczbą stanów kwantowych (funkcji ((...)) i dla całego układu):<br> Daje to rozkład Bosego-Einsteina<br> <br> W przypadku fermionów mamy warunek ((...)) Powoduje to, że liczba różnych stanów kwantowych dla grupy , cząstek (czyli różnych możliwych rozmieszczeń , cząstek między , funkcji) odpowiada liczbie możliwości uporządkowania r przedmiotów spośród n przedmiotów, przy nierozróżnianiu kolejności wyboru (cząstki nierozróżnialne), określonej wzorem kombinatorycznym ((...)) Dla układu n fermionów daje to liczbę stanów kwantowych<br> co z kolei prowadzi do rozkładu Fermiego-Diraca w postaci:<br> * * *<br> Na wstępie (p.1.2) wspomniano o kryterium klasyfikacyjnym cząstek, jakim jest parzystość. Właściwość cząstek tak nazwana jest omówiona nieco szerzej w p.1.7