całościowe wizje, czyli subiektywnym organizowaniem i porządkowaniem świata przez podmiot (rys. 3). Z punktu widzenia psychologii postaci (Antrop 1988) postrzeganie wizualne podlega pewnym zasadom, głoszącym, że: a) to co widzimy, odbieramy jako całość, b) obiekt może być rozpoznany nawet wtedy, gdy jest częściowo niewidoczny, c)przy dekompozycji obrazu w pierwszej kolejności występują te, które są do siebie podobne, d) znacznie łatwiej można podzielić formy, wówczas gdy sąsiadują ze sobą, e) w opisie obrazu kształty rzeczywiste sprowadza się do najprostszych figur geometrycznych. Istnieją dwa typy postrzegania walorów przyrody lub też krajobrazu: pierwszy z punktu widzenia podróżnego, czyli obszar, przez który się przejeżdża