w Świątyni Pańskiej świecił nieomal pustkami. Świątobliwy Odon de Saint-Amand, wielki mistrz, przystał na propozycje asasynów i podjął z nimi rokowania. Starca z Gór nikt nie widział, nie wiadomo czy taki w ogóle istniał. Ale w dowód wdzięczności dostaliśmy od jego wysłanników tę oto mapę.<br>Przypominała słońce. Od nakreślonego kółka w środku pergaminu odchodziło nieregularnie siedemnaście dłuższych lub krótszych linii. Jedna z nich zakreślona była czerwonym krzyżem, jak zaporą. Inna przekreślona była kolorem zielonym. Mimo upływu przeszło stu lat, kolory zachowały swoją świeżość. Przy pozostałych widniały napisy i cyfry po arabsku. Większość templariuszy, walczących na Wschodzie, znała lepiej czy gorzej