roślin albo ich części łączono z pewnymi narządami, wytworami ustroju ludzkiego względnie z pewnymi stanami chorobowymi. Tak np. kwiaty czerwone wprowadzano w związek z krwią, żółte z żółcią, liście klapowane z wątrobą, uważając je za pożyteczne w schorzeniach tego narządu podobnie jak rośliny opatrzone kolcami stosowano w chorobach połączonych z kolkami (skurczami mięśni gładkich) itp. W chińskim lecznictwie ludowym uważa się nadziemne części roślin za skuteczne w chorobach górnych narządów ciała, podziemne za pomocne w schorzeniach dolnych organów.<br> Zapatrywania takie były propagowane, nawet przez pewien czas, w nauce i to prawie do początków czasów nowożytnych. Według nich sama natura miała wskazywać