zwłaszcza gdy były robione z okazji wesela. Haftowano też <br>&lt;page nr=226&gt;<br> w stroju łowickim sentencje typu "myślę o tobie" czy dłuższe &lt;q&gt;"komu dam te chustecke, niech mie kocho trosecke"&lt;/&gt; - w prezencie dla wybranego kawalera (Fryś-Pietraszkowa, 1988, s. 140). <br>Koronki były mniej rozpowszechnione. Najczęściej robiono je szydełkiem, stosując nie tylko do wykończenia kołnierzyków i mankietów kobiecych koszul, ale i do zdobienia bielizny. W okolicach Opoczna, Rawy, Piotrkowa sporządzano je z kolorowej wełny. Rozwój produkcji fabrycznej koronek wyrabianych maszynowo (na wzór klockowych) spowodował, że przyjęły się na wsi i rozpowszechniły w latach po I wojnie światowej. Na Śląsku zdobiono nimi czepce i koszule, używając