i przywoził ze trzydzieści, czterdzieści par nart. Takich prawdziwych, porządnych z wiązaniami, ze &lt;dialect&gt;śpunarkami&lt;/&gt;, jak myśmy to mówili. Był też instruktor, który uczył nas jazdy na nartach. Tydzień siedział w Jurgowie, a potem jechał do następnej szkoły. Tak wędrował od wsi do wsi. W pierwszym dniu próbowaliśmy chodzić na nartach koło szkoły, a dopiero później jeździliśmy na &lt;dialect&gt;brzyzku&lt;/&gt;.<br><br>&lt;tit&gt;Wygrana&lt;/&gt;<br><br>- Pamiętam, że w 1938 lub 1939 roku ktoś od Cułego dał mi kawałek pnia z gruszy, a sąsiad - Jędrek od Gogole zrobił mi z niego narty. Ale jakież to były te narty. Dzioby miały specjalne skrzydełka, były przy nich odpowiednie wiązania. Chwaliłem