i onomatopeiczne.<br> Dla literatury ważne jest nie tylko to, iż w każdym opisie<br>rzeczywistości zachodzi konieczność odwołania się do ruchu, lecz przede<br>wszystkim chodzi o artystyczne wykorzystanie właściwości samego ruchu -<br>jego rytmiczności, zmienności, a wreszcie abstrakcyjnych pojęć<br>dotyczących ruchu (np. świat jako kula tocząca się w przepaść czy los<br>jako koło toczące się bezustannie).<br> Teatr i film. W obu tych sztukach mamy do czynienia bezpośrednio z<br>ruchem. Jak balet zapożycza dramatyczną narrację z teatru, tak teatr<br>można odbierać jako sztukę ruchu, gdzie ruchy ciała i gesty<br>przeniesione są z pantomimy, czy też po prostu są działaniami <br>pantomimicznymi. W wielu teatrach zatrudniony