szafeczki, malowane na biało.<br>Na jednej z nich lśni wspaniałe jabłko, prawdziwy, dorodny jonatan.<br>Przy tej szafce siedzi ów starzec z nastroszoną brwią i siwym wąsem, bez wątpienia to królewskie jabłko do niego należy, któryż to rex Poloniae?<br>Nie tylko jego oblicze wielce mi kogoś przypomina, inne twarze w tej komnacie też nie są mi obce, zaiste żywe i namacalne, a gotów bym przysiąc, że pamiętam je tylko z rycin, sztychów bądź portretów i fotografii.<br>Między przeszłością, teraźniejszością a przyszłością, między tym, co było, co jest i co będzie, nie ma żadnych granic, albowiem co istniało, istnieje i istnieć będzie, póki