Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Przegląd Wojsk Lądowych
Nr: 4 (34)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1962
całkowitego zniszczenia nieprzyjaciela lub wycofania się go ze strefy ognia. Gdy atak nieprzyjaciela będzie tak silny, że część jego żołnierzy dotrze do zapór z drutu kolczastego, drużyna ckm musi wtedy prowadzić ogień wzdłuż tych zapór, aby udaremnić nieprzyjacielowi ich zniszczenie. Sygnał do otwarcia ognia podaje dowódca plutonu ckm lub dowódca kompanii piechoty, którą wspierają te ckm-y. W krytycznych momentach walki zaporowy ogień skrzydłowy może otworzyć dowódca drużyny ckm z własnej inicjatywy. Spóźnienie się z otwarciem zaporowego ognia skrzydłowego jest niedopuszczalne. Dlatego na głównym stanowisku ogniowym powinno się przy ckm-ie znajdować stale dwóch żołnierzy z jego obsługi gotowych w każdej chwili
całkowitego zniszczenia nieprzyjaciela lub wycofania się go ze strefy ognia. Gdy atak nieprzyjaciela będzie tak silny, że część jego żołnierzy dotrze do zapór z drutu kolczastego, drużyna ckm musi wtedy prowadzić ogień wzdłuż tych zapór, aby udaremnić nieprzyjacielowi ich zniszczenie. Sygnał do otwarcia ognia podaje dowódca plutonu ckm lub dowódca kompanii piechoty, którą wspierają te ckm-y. W krytycznych momentach walki zaporowy ogień skrzydłowy może otworzyć dowódca drużyny ckm z własnej inicjatywy. Spóźnienie się z otwarciem zaporowego ognia skrzydłowego jest niedopuszczalne. Dlatego na głównym stanowisku ogniowym powinno się przy ckm-ie znajdować stale dwóch żołnierzy z jego obsługi gotowych w każdej chwili
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego