Egipcie i Syrii. Polski sprzęt inżynieryjny spotkał się wówczas z dużym zainteresowaniem i był wysoko oceniany przez przedstawicieli państw NATO.<br>Działanie pododdziałów wojsk inżynieryjnych w składzie sił międzynarodowych misji pokojowych i humanitarnych było okazją do poznania ich organizacji, sprzętu, zasad wykorzystywania i dowodzenia, a także poziomu wyszkolenia oraz różnic w kompetencjach i zadaniach. Różnice te były związane z tym, że w wojskach inżynieryjnych NATO można wydzielić saperów bojowych i saperów zabezpieczenia, natomiast polscy saperzy odgrywali rolę tylko tych pierwszych.<br>Cechą charakterystyczną inżynierii natowskiej było również to, że miała ona możliwość kompleksowej realizacji zadań (prac inżynierskich) od etapu badawczo-projektowego, przez wykonawstwo