Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: Rozmowa o nauce angielskiego w Kanadzie
Rok powstania: 2001
Tytuł: Rozmowa o nauce angielskiego w Kanadzie
Rok powstania: 2001
niej pisać e-maile. Bo ona po prostu bo ona nienawidzi pisać listów ręczne. Albo pisze je wszystkie, tylko ich nie wysyła. Więc mnie to nie satysfakcjonuje, bo ja też bym chciała
No tak.
Przestałam do niej pisać listy zwykłe i zaczęłam pisywać e-maile. To jest jedyny sposób na komunikowanie się z nią. Niestety.
Powiedz, Marta, mi taką rzecz jeszcze. A jak tutaj ta ciocia twoja z Milanówka? Kontaktujecie się troszeczkę?
O, bardzo rzadko.
Sporadycznie.
Sporadycznie, tak. A chyba ostatni raz to ostatni raz to chyba widziałam ją dwa miesiące temu, ale przedtem to było już od dwóch lat, dwa lata
No tak.
Przestałam do niej pisać listy zwykłe i zaczęłam pisywać e-maile. To jest jedyny sposób na komunikowanie się z nią. Niestety.
Powiedz, Marta, mi taką rzecz jeszcze. A jak tutaj ta ciocia twoja z Milanówka? Kontaktujecie się troszeczkę?
O, bardzo rzadko.
Sporadycznie.
Sporadycznie, tak. A chyba ostatni raz to ostatni raz to chyba widziałam ją dwa miesiące temu, ale przedtem to było już od dwóch lat, dwa lata
niej pisać e-maile. Bo ona po prostu bo ona nienawidzi pisać listów ręczne. Albo pisze je wszystkie, tylko ich nie wysyła. Więc mnie to nie satysfakcjonuje, bo ja też bym chciała <gap></><br><who1>No tak.</><br><who2>Przestałam do niej pisać listy zwykłe i zaczęłam pisywać e-maile. To jest jedyny sposób na komunikowanie się z nią. Niestety.</><br><who1><vocal desc="sigh"> Powiedz, Marta, mi taką rzecz jeszcze. A jak <vocal desc="yyy"> tutaj ta ciocia twoja z Milanówka? Kontaktujecie się troszeczkę?</><br><who2>O, bardzo rzadko.</><br><who1>Sporadycznie.</><br><who2>Sporadycznie, tak. A chyba ostatni raz to ostatni raz to chyba widziałam ją dwa miesiące temu, ale przedtem to było już od dwóch lat, dwa lata
