była jakaś inna. Nagle zapytała:<br>- Czy na pewno zamknąłeś drzwi?<br>Wstał i chociaż wiedział, że zamknął drzwi na klucz od razu po jej przyjściu, podszedł do nich, aby przekonać się raz jeszcze i uspokoić ją. Wrócił na miejsce i powtórzył.<br>- Ty się boisz!<br>- Niczego się nie boję - odpowiedziała bez prze konania. Potem zaczęła się uśmiechać i uśmiech jeden za drugim spływał po jej twarzy. Był to obraz zupełnie onieśmielający, odbierający wszelkie siły i możność ruchu, był to obraz, który zawsze doprowadzał chirurga Tamtena do zmysłowej rozpaczy. Spływające uśmiechy działały na niego jak nieprzerwany deszcz pieszczot, podniecenie jego wzmagało się do takiego