panu<br>Słomie.<br> - To dobrze. Trzeba wierzyć.<br> Ojciec chyba nie miał ochoty na rozmowę - znów zasypiał.<br> - A ty wierzysz? - spytałem jeszcze.<br> Nie odpowiedział.<br> - Tyle gwiazd.<br> Milczenie.<br><br><br><br><br>&lt;page nr=170&gt;<br> Koło piwnicy, blisko źródła, biwakowaliśmy przez dwa dni. Drugiego<br>z tamtych wieczorów rozpaliliśmy ognisko. Przedtem zbieraliśmy chrust<br>pod jabłoniami. Wlekliśmy suche gałęzie przez pokrzywy. Spróchniałe<br>konary ściętych drzew. Ojciec ułożył stos na kamieniach nad wodą. Pod<br>gałęzie wsunął papier.<br> Było ciemno - nie widzieliśmy brzegu po drugiej stronie. Za nami<br>majaczyły wierzchołki jabłoni. Ojciec klęknął - zapalił zapałkę.<br>Osłaniając dłonią przytknął płomyk do gazety. Wszystko pojaśniało.<br> Usiedliśmy na przygotowanych kamieniach i patrzyliśmy w ogień.<br>Kiedy przygasał - podrzucaliśmy chrustu