światu nie tylko Ali Agcą - śmieje się Anetka. Wygląda dziś całkiem nieźle. Skróciła sobie włosy, rozjaśniła i ufryzowała trochę na lata dwudzieste: mocno potraktowane żelem, w falach, jak muldy na stoku narciarskim, schodzą grzywką nad błękitne oczy. Dała bardzo jasny puder. Wygląda trochę jak porcelanowa lalka. Ale to chyba niezły koncept.<br>- To chyba Turcy - rzuca poeta.<br>- Turcy zrodzili, Bułgarzy wyszkolili. Mnie chodzi o bułgarski ślad - mówi Aneta i w jej głosie słychać już niezłe alkoholowe podcięcie. <br>- Tak czy tak, zdrowie gospodyni - rzucam, a drobna starowinka niespodziewanie zakłopotana spuszcza wzrok. <br>- Dziękuję. Zdrowie gości - szerokim gestem wznosi kielich, ale cały czas mam wrażenie