rynkowej.<br>Spór ten miał więc trojaki charakter: był sporem kompetencyjnym dotyczącym wykonywania nadzoru, sporem co do zasad polityki przemysłowej i prywatyzacyjnej oraz sporem co do stylu uprawiania tej polityki. W zależności od aktualnej władzy gospodarczej, od poglądów premiera i wicepremiera ds. gospodarczych górę brała jedna bądź druga strona. Oczywiście zwykle kończyło się to kompromisem. Jerzy Drygalski sądzi, że spór ten, mający charakter zasadniczej walki o realną władzę nad gospodarką, od 1993r. do 1995r. "paraliżował postęp w przygotowaniu nowej wersji ustawy o prywatyzacji i ustawy o Skarbie Państwa".<br>Na początku 1993r. na podstawie ustawy o przekształceniach własnościowych niektórych przedsiębiorstw państwowych o szczególnym