aby ze sobą chodzili. I ona się oczywiście zgodziła. Iwona to ta, która jako jedyna dziewczyna brała udział w zawodach. Nie była specjalnie ładna i miała krzywe nogi, ale za to wspaniale jeździła konno. A tutaj to się liczyło bardziej niż uroda i wszystkie zdolności naraz wzięte. Tutaj, w królestwie koni królowymi były umiejętności jeździeckie. Więc to tak, myślała, czując przeszywający ból w piersiach. Zrozumiała, że nie może tu zostać ani chwili dłużej. Że jeżeli tu zostanie, pęknie jej serce. Wymknęła się z sali, odszukała klucz do kancelarii i nie zapalając światła, niemal po omacku zamówiła rozmowę z Warszawą. Wkrótce usłyszała