dobrana jako argument w walce religijnej. Nawet nie tyle skandale kurii rzymskiej miały tu działać odrażająco, ile przewrotnie zastosowane rozumowanie o przerwaniu tzw. succesio personarum. Kościół katolicki twierdzi, że jego prawdziwość i tożsamość w ciągu stuleci przejawia się w sukcesji apostolskiej, która polega na nieprzerwanym łańcuchu dziedziczenia władzy przez kolejno konsekrowanych biskupów rzymskich, od Piotra Apostoła poczynając po ostatniego papieża. Oczywiście mężczyzn.<br>Obok sukcesji osób o tożsamości Kościoła decyduje także sukcesja nauki (succesio doctrinae), nie mniej ważna, której autentyczność trudniej jednak udowodnić. Łatwo stosunkowo przychodziło luteranom czy innym różnowiercom twierdzić, że to oni właśnie reprezentują prawdziwą ciągłość nauczania apostolskiego. Natomiast argument