coroczne wahania wskaźników śmierci samobójczej do roku 1981, w którym nastąpił ogromny spadek zjawiska, aż o 35%. Wynikał on najpewniej z nadziei związanych z "Solidarnością" i sytuacją rewolucyjną, w czasie której trzeba raczej walczyć z "onymi", niż lekkomyślnie pozbawiać się życia, które może przecież, po zwycięstwie, nabrać sensu.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br> Jest to konstatacja empirycznie potwierdzona i to w świetle nie wyrywkowych czy przyczynkarskich badań, ale na podstawie pełnej, opartej na materiałach źródłowych, analizie zjawiska w latach 1951 - 1995. Jednak uchwycone w ten sposób zależności mogą być nieco kłopotliwe z teoretycznego punktu widzenia. Obalają bowiem czy też przeciwnie potwierdzają socjologiczną, klasyczną Durkheimowską teorię samobójstw