permanencji, dzięki czemu Zgromadzenie Narodowe działało przeciętnie 9 - 10 miesięcy w roku.<br>Nowością w porównaniu z okresem III Republiki stało się wprowadzenie pozaparlamentarnej instytucji kontroli konstytucyjności ustaw. We Francji instytucji tej nie znano wcześniej, gdyż wychodzono z założenia, że dwuizbowa struktura parlamentu zabezpiecza interesy społeczne i spełnia niejako automatycznie funkcje kontrolera konstytucyjności ustaw. Wobec znacznego w IV Republice zredukowania kompetencji drugiej izby zaistniała potrzeba powołania odrębnego organu do czuwania nad zgodnością ustaw z konstytucją. W tym celu utworzono Komitet Konstytucyjny składający się z prezydenta Republiki - jako przewodniczącego, przewodniczących obydwu izb parlamentu, 7 członków wyłonionych przez Zgromadzenie Narodowe i 3 członków wybranych