czy podejmowane działania podobały się ówczesnym władzom - mówi prof. Ewa Łętowska. Urząd Rzecznika Praw Obywatelskich zaczął działać w realiach PRL, kiedy obowiązywał dogmat o kierowniczej roli partii. Powołanie <orig>ombudsmana</>, instytucji funkcjonującej z powodzeniem w krajach skandynawskich, miało świadczyć o demokratyzacji realnego socjalizmu, o tym, że władza nie ma nic przeciwko kontrolowaniu jej poczynań. W demokratycznym państwie taką rolę odgrywają sądy, które w PRL nie były niezawisłe - najwyżej niezawiśli byli sędziowie. Wysoki poziom aprobaty dla urzędu rzecznika wynikał wówczas zarówno ze społecznych oczekiwań (po raz pierwszy obywatel mógł się odwołać do niezależnej instytucji), jak i dynamicznego stylu pełnienia funkcji przez prof. Ewę