i odnosi się do wielkości fizycznych, rozciągających się na cały przebieg zmierzonego sygnału, druga jest pochodną tzw. mikrostruktury sygnału i opiera się na pomiarze punktów, w których sygnał zmienia znak, czyli tzw. przejść przez zero. Parametry struktury czasowej są najczęściej funkcjami czasu, a pomiar dokonywany jest najczęściej w ramach tzw. konturowego modelu analizy, polegającego na pomiarze funkcji lub trajektorii czasowej mierzonej wielkości akustycznej sygnału. Do pierwszej grupy parametrów można zaliczyć np. wartości natężenia w funkcji czasu <gap> gdzie T - szerokość okienka pomiarowego (interwał uśredniania), a - współczynnik normalizacji, oraz obwiednię amplitudy, niosącą informację o zmianach energii sygnału diagnostycznego w czasie (rys. 4.9