Rosją w roku 1792, insurekcja kościuszkowska, ostatni rozbiór Polski, śmierć ojca czy wreszcie wyjątkowo boleśnie przeżytą śmierć ukochanej żony i córeczki.<br> Zachowany dorobek, choć cechuje się poprawnością języka i stylu, znaczną rozmaitością środków wyrazu i układów wersyfikacyjnych oraz dużą sprawnością warsztatową autora, nie wykracza jednak na ogół poza obowiązującą ówcześnie konwencję poetycką i nie zawiera ani nowych przemyśleń, ani nowych propozycji artystycznych. Dwa z napisanych podówczas wierszy mają wszakże istotne znaczenie dla biografii duchowej Koźmiana oraz dla formowania się jego postaw filozoficzno-moralnych i politycznych: Modlitwa o pokój i Oda na wojnę w roku 1800. Pierwszy z wymienionych utworów przynosi najpierw