upatrywał w "ruchu dramatycznie wypowiadanym".<br>Taka koncepcja teatru wyrasta oczywiście z historycznych przesłanek, jest znakiem czasu, w jakim powstała, świadectwem poszukiwania istoty teatralności w ruchu pojętym jako element estetycznej całości.<br>Jednak myślenie o teatrze w kategoriach dynamiczności i ruchu może być rozpatrywane nie tylko w porządku stylów inscenizacyjnych czy historycznych konwencji teatralnych. Bowiem większość ogólnych, ponadhistorycznych teorii teatru podkreśla procesualny, dynamiczny i temporalny charakter sztuki teatru. Janina Makota pisze o takich klasyfikacjach teoretycznych: <br>&lt;gap&gt;<br>Irena Sławińska, omawiając koncepcję teatru sformułowaną przez Henri Gouhiera, zwraca uwagę na jego tezę o akcji jako istocie teatru i posługiwaniu się przez badacza na jej określenie Bergsonowskim