nadmorskiej części Peru, ta zaś jest niziną. A co do kosztowności tych robót - pochylił się poufnie do ucha inżyniera - moją ojczyznę stać na drogie inwestycje. Jutro będziemy przejeżdżali obok wysp Chincha. Zapasy <page nr=2> nawozu fosforowego na tych wyspach - pan wie, to chodzi o guano ptasie - są dla nas czymś cenniejszym niż kopalnie złota. Wszystkie kraje europejskie dobijają się o ten cenny nawóz. A przecież mamy jeszcze saletrę. Złoto płynie strumieniami do kas państwowych. Kiedyż robić inwestycje, jeśli nie teraz? Mamy dwa miliony mieszkańców, a skarb państwa corocznie przyjmuje za samo guano i saletrę kilkadziesiąt milionów dolarów. Wystarczy to dla pana i pańskich robót