sieci, która potrafi zapewnić ekstrakcję ich cech charakterystycznych.<br>3. Wartość błędu granicznego diagnozy (rozpoznawania).<br>4. Numer iteracji, po której można przyspieszyć uczenie.<br>5. Współczynniki funkcji wejściowej dla każdej z warstw.<br>6. Wartości współczynników uczenia &lt;gap&gt;.<br>Ważną cechą programu symulacyjnego powinna być możliwość modyfikacji wszystkich parametrów sterujących w czasie uczenia sieci. Natychmiastowa korekta tych wielkości może sprzyjać bieżącemu ich dopasowaniu do "postępów" w nauce sieci ANN. Program symulacyjny ANN, realizowany np. na klasycznym komputerze, współpracuje zwykle z programem obsługującym przetwornik A/C oraz z programami parametryzującymi sygnał diagnostyczny. Kompatybilność tych programów powinien zapewnić wykorzystywany w nich taki sam format zarówno dla danych sygnałów