to cienie okazały się wikliną, a papacha - słupem z wielką tablicą, na której była cyfra metrowej wielkości, żeby na Wiśle z daleka widziano, który to kilometr licząc od ujścia.<br>Jeszcze bliżej podszedł, odczytał kilometr i splunął taka twoja mać!<br>Znał tę tablicę, to miejsce - ślepą odnogę Wisły oddzieloną od głównego koryta wąską, porośniętą wiklinami mierzeję. Nieraz, wyplatając fotele u pana Kohuta, przyjeżdżał tu z majstrem po zielony i wiotki surowiec. Rzekucie leżało na przeciwległym brzegu, nieco wyżej, na ukos od tej tablicy, całej w zaroślach, tymczasem tam, gdzie została łódka był goły piasek - z Rzekucia mógłby kto żagiel zobaczyć. Przede wszystkim