się mnożą, mrowią, suną pochodem... Żeby wiedzieć, ku czemu ten pochód zmierza?<br>Terey słuchał z pobłażliwym uśmiechem: zauroczenie Indiami. Jeszcze się zachwyci życiem duchowym, filozofią wyrzeczenia. A potem dostrzeże skutki. Pojmie...<br>- Pokażę ci, gdzie jest kres tej rzeki.<br>Zasępił się. Minęli ostatnie domostwa. Zjechali nad Dżamunę. Wody jej płynęły mulistym korytem, splatały się w pokarbowany nurt pod mostem kolejowym. Przemierzał go wartownik z karabinem, gwiżdżąc żałosną melodię.<br>Nad brzegiem płonęły dziesiątki ogni. Jedne porastały grzywą kamieni, inne tylko żarzyły się czerwono, gdy lekki powiew od wody przeciągał.<br>- Po cóż mnie tu przywiozłeś?<br>Z kępy drzew cykady grały tak ostro, aż świdrowało