miejscu była linią żywej rany, dzieliła dwie, nie dające się nigdy rozdzielić części tego samego polskiego kraju. Lewandowski około dwudziestego roku swego życia należał do tych, którzy w pochmurne noce zszywali te oddarte części czerwonym ściegiem rewolucyjnej partyjnej roboty. Z "tamtej" strony odbierał od podobnych sobie ludzi i przenosił przez koryto Blizny socjaldemokratyczną bibułę, z "tej" zaś przerzucał na tamtą nieznajomych, ale zapewne ważnych towarzyszy, Polaków, Rosjan, Gruzinów &lt;page nr=45&gt;. Jedno i drugie robiło się zazwyczaj przy tak zwanej psiej pogodzie.<br> Doszedł do Marek w niespełna godzinę. Rzadkie zabudowania z pociemniałej cegły wyrastały prosto z lasu. Osiedle, jak kawał rudego placka, przekrajane było