jeszcze wówczas potencjał twórczych możliwości chłopów. Kupowano wówczas malowane skrzynie, hafty, ceramikę, kilimy, wycinanki, a w dziesięć lat później także rzeźby i obrazy. Nastąpiło zderzenie kultur i wzajemne zainteresowanie. Najlepszym tego przykładem jest działalność Stanisława Wyspiańskiego. Z zainteresowaniem rysował on fragmenty strojów chłopów, którzy co niedziela przybywali na sumę w kościele Mariackim, będącego, o czym warto pamiętać, także parafią podkrakowskich Bronowic. W projektach kostiumów do Bolesława Śmiałego Wyspiański twórczo wykorzystał te zainteresowania. Posunął się dalej - i on, i Lucjan Rydel wzięli sobie za żony wiejskie dziewczyny. Refleksem tych urzeczeń, ale i trzeźwych obserwacji stało się Wesele. Artystom młodopolskim wieś wydawała się niezakłamana