tyr-tyr-tyr, aż w końcu wylądował w miękkim fotelu boinga, ubrany w drogi garnitur...<br>Teraz leciał samolotem. Był jednym z wielu przerażonych ludzi, uczepionym pasa i drącym się jak oszalały. Dojmujący świst i panika wokoło. Ktoś krwawił, ktoś nie żył, ktoś chwytał się za serce. Jakaś baba o twarzy kota, uczepiwszy się jego głowy, raniła mu paznokciami twarz, sycząc w kółko... zaraz, co taka kobieta mogłaby krzyczeć?... "Ja, bite, bite! Ist fantastyś, majn fiurer!" - syczała. Ale śruba! Dwa rzędy dalej dwie dziewczynki w czerwonych chustach nuciły wesoło: "puść wsiegda budziet sonce, puść wsiegda budziet niebo...", by dorzucić za chwilę od