do minionej epoki protekcjonizmu, rządy UE dysponują drastycznie ograniczonym marginesem swobody w podejmowaniu decyzji. Nie mogą nadmiernie interweniować w gospodarkę, w obawie przed łamaniem umowy, podpisanej w Maastricht. Równocześnie, są zmuszane do liberalizacji życia gospodarczego w niesprzyjającym kontekście opozycyjnych ruchów społecznych i zawodowych. Są więc niejako między przysłowiowym "młotem a kowadłem", bez względu na przekonania ideologiczne;<br>B. Wrażliwość samej gospodarki, względnie wolnorynkowej, na interwencyjną politykę gospodarczą bardzo drastycznie zmalała w łonie UE wraz z rozwojem i globalizacją rynków. Obawa prze utratą dogodnej pozycji konkurencyjnej na rynkach światowych wywiera przemożny wpływ na wybór przy podejmowaniu decyzji. Samo prawo do swobodnego międzynarodowego przepływu