jak i u nas w kraju. Producent z Paryża zgłosił protest; w prasie piętnowano ignorancję kulturalną jury, któremu przewodził Clint Eastwood; sugerowano stronniczość, a nawet przekupstwo na korzyść kina amerykańskiego; nasi krytycy filmowi wyrazili potępienie dla werdyktu i złożyli wyrazy ubolewania na ręce twórców; w komentarzu radiowym powiedziano o "tryumfie kowboja nad sztuką europejską". Oburzenie wyglądało przekonująco, zarówno nad Sekwaną, jak w Warszawie. Jednak stary amator kina, taki jak Wasz sprawozdawca, widzi tę sprawę cokolwiek inaczej. Wynikła ona z konfliktu kina i produkcji telewizyjnej, do której "Czerwony" z założenia, z charakteru i z ducha należy. Niemniej film był pokazywany w kinach