banalne. Uczą one, dlaczego nawet radykalni miłośnicy Orwellowskich procedur nie kwapią się do potępiania Antygony.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;PLURALIZM JAKO SYMFONIA WARTOŚCI&lt;/&gt;<br><br><br>W społeczeństwie, w którym doświadczamy wielości doktryn i ocen, pluralizm bywa nierzadko traktowany jako zło konieczne. Przetrwała w nas jeszcze tęsknota za prostą i uporządkowaną wizją świata, którą kultywowano choćby w kręgu encyklopedystów francuskich, powtarzając za Wolterem: "Jedna jest etyka i jedna geometria". Na przekór podobnym tęsknotom w połowie XIX wieku w trzech różnych ośrodkach naukowych wypracowano podstawy geometrii nieeuklidesowej umożliwiającej istnienie nieskończenie wielu systemów geometrycznych. W tym samym stuleciu trzeba było uznać za nieuchronny fakt istnienie wielu konkurencyjnych systemów etycznych. Czy