plazmatyczne węże pseudo-aglomeracji, w których zabudowa willowa, podmiejska i miejska wzajemnie się miesza. Zjawisko to wyostrza się wzdłuż ciągów krajobrazowych, np. dolin, rzek, jezior. Na domiar złego część zabudowy nowo wznoszonej odskakuje wszerz od tych ciągów, wypiętrzając, się np. na stoki dolin, do reszty degradując i strukturę osadniczą i krajobraz Powstrzymywanie chaotycznej zabudowy wydaje się jednym z najpilniejszych zadań strategii planistycznej.<br> Okazuje się jednak, że również działanie koncentrujące i porządkujące nową wieś nie spełnia oczekiwań. Myślę tu o nieudanym eksperymencie &lt;name type="place"&gt;Nowych Maniów&lt;/&gt;. Ten słuszny w zamyśle pomysł okazał się w realizacji chybiony. Przyczyny upatruję w zbyt arbitralnym narzucaniu przez projektantów