nie spotkała, spytała, czy ma dzieci.<br>- Dzieci? - spojrzał na nią zza swoich grubych, rogowych okularów i sięgnął do kieszeni, skąd wyjął niewielki szkicownik, z którym się nigdy nie rozstawał. Odsunął talerz, rozłożył szkicownik na stole i w dwie minuty narysował chłopczyka z wielkim, semickim nosem, ubranego w krakowską kierezyję i krakuskę z pawim piórem i dziewczynkę - Żydóweczkę w krakowskim stroju. Podpisał: "&lt;q&gt;Kiejstutek i Grażynka&lt;/&gt;" - i podsunął rysunek swojej rozmówczyni.<br>- Chciałaby pani mieć takie dzieci? - spytał.<br>Opowiadał kiedyś, jak na jego widok jakaś pani zawołała:<br>- O Jezu!<br>- Niech pani nie klęka - odparł. - Ja jestem tylko dalekim krewnym.<br>Przeżył powstanie warszawskie i okupację