atmosfera składu napełniła się nie tyle zapachem<br>olibanu, ile kunsztowną wonią sardynek strawionych z nonszalancją; i<br>Myrmidon zniknął w otchłani dalszych pokojów pana Różdżki.<br> A ten rzecze do Porfiriona Osiełka false Hilariona Gaffa:<br> - Niech pan będzie spokojny, śliczny panie Osiełek, mogę pana<br>poczęstować rosołem. Widzi pan, mój Myrmidon to jest kreatura bardzo<br>powolna, głęboko myśląca i dlatego może wrócić z helikonem za pięć<br>minut albo jutro; kto go tam wie, dlaczego taki niemrawy? Ja bym panu<br>sam trąbkę przyniósł, ale (tu tłumi głos pan Różdżka: w składzie robi<br>się jeszcze ciszej; tylko brzękną czasami struny wiolonczel) ja się tam<br>boję wejść