wobec doświadczeń wewnętrznych, którym nie umie sprostać i religia jej w tym nie pomaga. "Religia to nie są pączki u cioci" - powiedział Andrzej Stasiuk i takie właśnie dramatyczne rozumienie religii można odnaleźć zarówno w jego prozie, jak i w Pannie Nikt. Marysia zmuszona jest do wyboru między bezmyślnym trwaniem w kręgu tradycji a niebezpieczną drogą wolności wewnętrznej. Rzecz interesująca, że szalona artystka Kasia wygłaszała płomienną - przywodzącą na myśl traktaty gnostyckie - pochwałę wolności wewnętrznej jako boskiego imperatywu w głębi ludzkiej duszy. Głos kusicielki Kasi wydaje się w tym wypadku wiarygodny: <br>&lt;gap&gt;<br> Nie ma chyba czytelnika, którego by nie rozczarowało zakończenie Panny Nikt. Kiedy