Typ tekstu: Książka
Autor: Pankowski Marian
Tytuł: Nasze srebra
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1972
idzie pies... niby nic, na smyczy... grzeczny, jak jego pani (KLARA potakuje) i - naraz coś zwąchał w morde kopnięty! Bo dalejże ciągnąć smycze, dalejże niuchem wlec po trotuarze i warczeć...
KLARA Aha... rozumiem...
ANTEK Właśnie. (uwodzicielski) No a teraz, po kawce... małego musztardziaka czystej? Dla higieny kobiecego ciała... żeby ta krew tam i z powrotem sobie pohulała...
KLARA udaje nieprzekonaną To tak na próbę, żeby posma-kować?... Czy to już ,,chucz"?
ANTEK filozof Kto przekroczy próg tego baru... czy chce, czy nie chce, wpada w tak zwane objęcia chuci. We krwi mu diabeł stoi i rudym cepem te krew na piane
idzie pies... niby nic, na smyczy... grzeczny, jak jego pani (KLARA potakuje) i - naraz coś zwąchał w morde kopnięty! Bo dalejże ciągnąć smycze, dalejże niuchem wlec po trotuarze i warczeć...<br>KLARA Aha... rozumiem...<br>ANTEK Właśnie. (uwodzicielski) No a teraz, po kawce... małego musztardziaka czystej? Dla higieny kobiecego ciała... żeby ta krew tam i z powrotem sobie pohulała...<br>KLARA udaje nieprzekonaną To tak na próbę, żeby posma-kować?... Czy to już ,,chucz"?<br>ANTEK filozof Kto przekroczy próg tego baru... czy chce, czy nie chce, wpada w tak zwane objęcia chuci. We krwi mu diabeł stoi i rudym cepem te krew na piane
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego