głowy, czy też Baranka Bożego zeszły do skromnej roli uwierzytelnienia spraw drobnych lub też znajdowały dla siebie miejsce na odwrocie wielkiej pieczęci, jako contrasigillum. Zwróciła się więc rada miejska w 1530 r. do Ferdynanda I o zatwierdzenie nowego godła umieszczonego na czteropolowej tarczy herbowej, gdzie u góry, w prawej części, królował ukoronowany lew czeski z podwójnym ogonem, z lewej piastowski orzeł dolnośląski, na dole litera W sąsiadowała z głową św. Jana Ewangelisty na odwróconej koronie, a środek tarczy wypełniała głowa św. Jana Chrzciciela na misie. Litera W, inicjał miasta, stanowiła dowód, że we wszystkich oficjalnych dokumentach pisanych po łacinie Wrocław był