rzucił ubranie na łóżko. <br>- Wypierzcie mi tego czarnucha bo mi już zaczyna pomału śmierdzieć. Jak nie macie proszku do prania, to możecie wyprać w Ludwiku - Misiek podszedł do okna , z powrotem usiadł na łóżku aż zatrzeszczały sprężyny i dodał: - Spodnie w niektórych miejscach są podarte, więc je pozszywajcie.<br>- Dobra! - odpowiedziałem krótko i aby nie dostać jakiegoś nowego zadania czym prędzej wyszedłem z sali. Zamknąwszy za sobą drzwi odetchnąłem z ulgą. Cieszyłem się, że uzyskałem zgodę na wyjście z jednostki w sobotę ale czułem się w pewnym sensie upokorzony tym, że musiałem o to prosić. Na dodatek trzymałem w rękach to śmierdzące