krokiem, rytmicznie tnąc powietrze dłońmi i wykrzykując komendy. <br><br>Intonacja głosu, który docierał do mnie przez odłożoną słuchawkę, była nawet podobna... Obcy chyba gniewnie odmawiał tego, na co Tola nalegała przymilnym tonem. Potem usłyszałem szurające kroki i ostrożne, wypowiedziane jakby obok słuchawki pytanie: <br>- Jo?<br>"Ktoś z okolicy", pomyślałem. Postanowiłem załatwić sprawę krótko. <br>- Dlaczego tak długo nie podchodzisz do telefonu? - warknąłem. - Ile mam czekać?<br>- Nie &lt;orig&gt;wygrołem&lt;/&gt; nóg na loterii - odpowiedział spokojnie. - Kto pan jest? <br>Z naciskiem wypowiedziałem swoje imię i nazwisko. <br><br>- Jak mój wnuk? - zdziwił się. - Głupoty pan &lt;orig&gt;gadosz&lt;/&gt;. Maksia poznam po głosie. <br>Myślał przez chwilę. <br>- Ale może, mądralo, mi powiesz, co &lt;orig&gt;sie