śmiał się zbliżyć do groźnego i surowego pana. Niejeden z mieszczan wolał nawet znosić krzywdę niżeli pokazywać się przed jego srogim obliczem. <br>Pan ów, potomek jakichś grafów niemieckich, średniowiecznym zwyczajem rycerzy Zachodu długo wędrował po świecie; bywał w różnych krajach i w wielu zamkach, często brał udział w turniejach i krwawych wyprawach. W Hiszpanii kochał się w córce jednego z tamtejszych książąt, aż wreszcie zdobył jej serce. Ciężka choroba i śmierć pięknej księżniczki rzuciła go znowu na drogę wędrowca, którą doszedł do zakonu krzyżackiego. <br>Długo nie mógł ów rycerz przeboleć śmierci swej pięknej Hiszpanki, stronił od ludzi i wiódł życie samotnika