po stronie słowackiej. Straż słowacka też na ogół nie<br>chodziła po granicznych wertepach, nigdy jednak nie było<br>wiadomo, co hlinkowcom strzeli do głowy.<br> W pewnej chwili uszu jego dobiegł podejrzany szelest.<br>Zaraz potem rozległ się wyraźny trzask łamanych gałęzi,<br>zupełnie jakby się ktoś skradł.<br> Janek przeraził się. Przycupnął cicho w krzakach, czeka, co<br>będzie dalej. Wyciągnął tymczasem z plecaka dwie paczki i list,<br>zagrzebał wszystko w opadłych jesienią liściach. Przesunął się<br>dwa metry i znów nasłuchiwał. Spokój. Do licha, co to mogło<br>być? Wychylił głowę z krzaków. W odległości pięciu metrów od<br>niego, na polanie, patrzyły w jego stronę... trzy sarny